STOPPIÐ PRESSUNA!

HAA! Í ALVÖRU?! WÁÁÁÁÁ! SJITT! VEIT MARTEINN FRÆNDI AF ÞESSU! BARA SJITTT! WÓÓÓÓ!

ARRR!

Ég er friðsæll, ljúfur maður. En stundum, bara stundum þarf ég að bíta í hnefann á mér til að berja ekki tölvuskjáinn. Ef ég myndi sjá þetta GERPI úti á götu fengi ég svo mikinn tryllings þrýsting í höfuðið að það myndi frussast hor út um nefið. Sjitt hvað ég væri til í að rykkja í þessa gluggatjaldahringi og sveifla mér í þeim einsog óður bavían. Og svo slitn.

Og hvað svo? Ætlar hann að leyfa barnabörnunum að kasta brennóbolta í gegnum húllahringina sína? „Hey afi lúser, megum við taka kollhnís í gegnum fávitagötin þín?“

*andar í bréfpoka*

Stílbreyting

Það er greinilegt að umræðan um -myndir fréttirnar á vísi hefur breytt stílnum hjá Ellý. Fyrirsagnirnar sem voru alltaf "Kok Pamelu Anderson - myndir" eða "sveitt síðuspik Beyonce - myndir" eru núna furðu persónulegar og beint frá hjartanu.

"Þetta er of flegið! - myndir"
"Auðvitað brosir þú með þetta mitti - myndir"
"Þú ert glötuð! - myndir"

Ég held bara að þessi stíll henti henni vel. Núna fáum við fyrir alvöru að skyggnast inn í hennar endalaust áhugaverða huga. Hún þarf ekki lengur að fela sig á bakvið "Síður og bólóttur rass sveittrar Lindsey Lohan - myndir", heldur getur hún komið beint út með "Ég hata þig Lindsey Lohan! - myndir". Þetta er spennandi þróun.

Sem fyrr er ég límdur við skjáinn í annarlegri forvitni.


PS
Eitt annað með Ellý. Ég þori að veðja að hún sé með Obsessive compulsive disorder (hvað heitir það á íslensku?). Það er svo stálföst uppbygging á greinunum hennar og hún notar sömu frasana ("burtséð frá því...", "...í meðfylgjandi myndasafni") af slíkri áráttu að ég er viss um að hún fer ekki úr húsi án þess að snerta hurðarhúninn þrisvar.

Nú skil ég hvað hann meinar með Can't walk away

Ég er búinn að sjá Herbert Guðmundsson úti á götu tvisvar á jafn mörgun dögum.

Ég held að hann sé að stalka mig.