Odds n' Sods

Það er ákveðinn þjóðflokkur manna sem eru einfaldlega 'kallar'. Þeir vinna lang oftast einhverskonar verka- eða erfiðisvinnu: gröfukallar, smiðir, múrarar, bifvélavirkjar og sjómenn. Kallar sem sem maður á erfitt með að trúa að hafi nokkru sinni verið börn. Þeir hafa bara poppað út úr móðurkviði í köflóttri skyrtu, með hjálm og í moldugum svörtum gallabuxum. "Ég þakka vistina mútta, en ég hef engan tíma til að sitja á snakki. Vegirnir malbika sig ekki sjálfir, hm!" Þeir vinna sína vinnu, sem þeir álíta göfuga og mikilvæga. Ef einhver froðusnakkur eins og þú sýnir þeirra starfi ekki skilning og virðingu þá er það alltaf sami hluturinn:

Bifvélavirkinn: (lítur ofan í vélina á bílnum þínum) "Heyrðu, hvað er hér að sjá, hér er bara allt yfirliggjandi í morvoði, ha!?"
Þú: (lítur á vélina með gerfi-'ég skil'-svip) "Já, einmitt, vorboði..."
Bifvélavirkinn: "Það verður að bera kranstapp í knastásinn á 200 kílómetra fresti, þú veist það, er það ekki?"
Þú: "ha, jújú..."
Bifvélavirkinn: ( horfir á þig og fnæsir af forundran)

Þetta eru alfa-menn. Þeir vinna erfiðisvinnuna, veiða til matar og eignast alfa-afkvæmi með sterkum konum sem eru með góðar mjaðmir til barneigna og hafa lært að lifa með áfengissýki þeirra. Þeir fá mjög há laun og eru efnaðir, Þeir eiga dýra hluti en plebbaskapurinn skín alltaf í gegn. Þeir eru í rándýrum jakkafötum en í hvítum sportsokkum við. Þeir eiga upphækkaðan jeppa en eru með bylgjulímmiða í afturglugganum. Þeir eiga 400.000 króna heimabíó og 40" sjónvarp en restin af heimilinu þeirra er svo ógeðslegt að innan að 'Allt í drasli' neitaði að koma nálægt því. Kallarnir skilja ekki þennan aumingjaskap í æskunni í dag. "Þessir krakkar, hmmff! Þeir ættu að prófa að vinna almennilegt dagsverk, eitt gott handtak, ha! Það er ekkert elsku mamma í Hnjúkunum!" Ef þú ert einhvern tíman í vafa um hvort einhver sé 'kall', taktu þá í höndina á honum. Höndin ætti að vera stór og þrútin eins og uppblásinn hanski og gróf eins og sandpappír. Siggið er eins og gifs utan um hnúana og skíturinn er greyptur inn í húðina eftir heila ævi af heiðarlegri erfiðisvinnu. Og kallinn mun KREISTA höndina þína. Hann mun KREISTA litlu aulahöndina þína svo hún verður rauð og aum á eftir til að þú sjáir hvor ykkar er að vinna 'alvöru' vinnuna.

Það er eitt annað sem fer í pirrurnar á mér með kallana: Þeir benda alltaf með löngutöng! Þá ekki einsog til að segja "hey sjáðu þarna", heldur að benda á tölvuskjá eða á blað til að vekja athygli á einhverju. Það er merkilegt hversu mikið af köllum hefur vanið sig á þetta. Þið hljótið að hafa tekið eftir þessu einhverntíman. "Sko, sjáðu hér" og svo pikk-pikk-pikk með löngutöng á blaðið. Þú verður að horfa á þetta siggborna fokkmerki og segja "Já, ég sé". AAARRG! Annaðhvort vita þeir það ekki að ota löngutönginni að fólki sé dónalegt, eða að þeir eru að storka manni á ekki-svo-lævísan hátt. Næst þegar einhver kall gerir svona við mig þá gríp ég um þrútinn bjúgnaputtann og segi, "Hey, kall, rólegur að benda með löngutöng! Troddu þessum ógeðslega putta eitthvert annað!"

Ég ætlaði að tala um eitthvað fleira, en ég er kominn í fúlt skap eftir þetta kalla-mas. Kanski er þetta bara ég að vera sinískur auli, en raise your hand if you understand!

Jú, það var þessi bullshit David Beckham orðrómur. Allir höfðu séð hann og ég veit um einn sem sagðist hafa borðað með honum. Skrítið hvernig sögusagnir lifna við. Hafii séð myndina S1m0ne? Þetter soldið þannig.

Linkar:
Rosa gaman í hálftíma - Radd hermir.
Jack White og kellingin bara komin með erfingja.

Later, gaters.