Illfyglið frá Möltu

Var að renna yfir stöðvarnar áðan og rakst á svarthvíta kvikmynd sem var að byrja. Ég var vart í gírnum til að sitja yfir heilli bíómynd á þeim tíma, en þetta var 'The Maltese Falcon' þannig að ég sló til. Hafði heyrt margt gott um hana, enda Film Noir mynd númer eitt. Hvaðeina, ég skemmti mér konunglega yfir ræmunni, og er orðinn áhangandi. Film Noir, þannig eiga sko kvikmyndir að vera: Dimmar melódrömur þar sem það eina dularfyllra en kaldrifjuð feigðarflögðin eru lygavefirnir sem þær spinna. Ég læt engan gera mig að leiksopp örlaganna og mun uppfræða mig um þetta form kvikmyndanna eins mikið og ég get á næstunni. Hver er með mér?


Að sjálfsögðu eru samtölin það besta við Film Noir eins og þessi dæmi úr 'The Maltese Falcon' sanna:

Sam Spade:
I hope they don't hang you, precious, by that sweet neck. Yes, angel, I'm gonna send you over. The chances are you'll get off with life. That means if you're a good girl, you'll be out in 20 years. I'll be waiting for you. But if they hang you, I'll always remember you.

Wilmer Cook:
Keep on riding me and they're gonna be picking iron out of your liver.
Sam Spade:
- The cheaper the crook, the gaudier the patter, eh?

Sam Spade: When you get slapped, you'll take it and like it!

-Svona tala karlmenn, það skal ég segja ykkur.