Ösk

Sígó-bannið tekur gildi í sumar og það hlaut að koma að því að ósættisraddir kráareigenda færu að heyrast. Nú hefur fyrsta kæran borist í hús yfirvalda þar sem heimtað er að þetta bann verði afturkallað eða því breytt. Hvaða krá haldið þið að hafi kært?

Jú, að sjálfsögðu Ölstofa Kormáks og Skjaldar. Þetta tjörublauta reykhús er einhver sá mengaðasti samkomustaður sem ég hef stigið fæti í. Þvílíkt og annað eins hvað er reykt mikið þarna inni. Að ganga einn hring á Ölstofunni er einsog að vaða alklæddur í sundlaug, slíkur er reykurinn. Fötin verða haust-brún á lit og hárið skrælnar af eitrinu. Maður eldist um mörg ár að vera þarna inni. Glös renna úr höndum gesta því þau eru blaut af fitukenndri tjörubrák og fermetrafjöldi rýmisins hefur minnkað af uppsöfnuðu eitri sem situr einsog kítti á öllum yfirborðum. Augun renna tárum og greftri í leit að opinni rifu þar sem andrúmsloft mætti finna. En fyrir öll slík op hefur verið neglt, boltað og lóðað.

Ég er nú ekkert tóbaks-skoffín og vil taka það fram hér. Ég hef stundað Sirkus í tæpan áratug og hef tóbaks-blettótta olnboga þess til sönnunar. Sirkus er alger stybba. En Ölstofan er of mikið jafnvel fyrir mig.

Auðvitað eru Kormákur og Skjöldur af þeirri týpunni sem lifir enn í Iðnaðarbyltingunni og þykir tóbaks-angan og kolamengun af hinu góða. Þeir telja tóbaksreykingar eflaust herramanna-sport, rétt einsog að skjóta refi og stýra bifreiðum. Það er bara málið fyrir þá að loka hér og þræða reykbanns-laus ríki gegnum A-Evrópu næstu árin. Þeir taka þá kanski drykkfellda fjölmiðlastéttina með sér... þannig að þetta er allt af hinu góða.