Sandkorn

Hver ætli verði fyrst/ur til að setjast á þetta fáránlega, mannlausa gras-svið á Lækjartorgi? Þetta er falleg hugmynd og allt það, en það er rokrassgat þarna og þessi upphækkun lætur þetta líta út einsog eitthvað dýragarðs atriði.

Um þetta leiti í fyrra var ég búinn að fara svona þrisvar sinnum til Víkur í Mýrdal en hef ekkert farið í sumar. Þannig að ég er með algjöran fíklakláða að drulla mér austur á morgun. Hlaupa uppá Reynisfjall, dæsa í fjörunni, Dyrhólaey, Halldórsbúð og Víkurbaðstofa. Mér líður einsog fanga sem er við það að losna, teljandi niður dagana með því að tattúvera strik í höndina.

Smá getraun í lokin.



Hvaða töffari er þetta? Sigurvegarinn fær poka af sandi úr Reynisfjöru.

Bögluð nögl

Ég ætlaði að vera alveg yndislegur náttúrusonur og fara með fernur í endurvinnslugám. En svo klemmdi ég mig alveg hræðilega á lúgunni á gámnum. Hvað á ég að læra af þessu, ha?! Ég vildi bara gera gott sko! *kjökur* OK fokkaðu þér þá, bara fokkaðu þér endurvinnsluguð! Ég er farinn að sturta niður batteríum!!

Ó, Ellý.

Er ekki í lagi heima hjá fólki? Hvernig getur þetta verið "mest senda" fréttin? Hverjum dettur í hug að senda þessa "frétt" í tölvupósti?

subject: Heyrðu Jobba þú bara verður að sjá þetta - BÓLUR!!

Áburður eilífðarblómsins

Home var í sjónvarpinu í gær. Gasalega næs myndefni og allt það, en lesturinn var alveg að drepa mig. Gætu frakkar mögulega verið háfleygari? Poki sólarljóssins? „Linnulaust sækir mannfólkið í poka sólarljóssins í stöðugri leit að smápeningi örlaganna. Börn stjörnuryks biðja móður eilífðar í dans á auðugum sléttum hégómans. Tími. Elífð.“ eða eitthvað álíka. Mörgæsarmyndin (franska útgáfan) var líka svona ofboðslega dramatísk og tilgerðarleg. Þar talaði frú mörgæs við eggið sitt. „Sonur vetrar, ávöxtur hjarta míns. Megi guðir hinna fjögurra vinda lýsa föður þínum veginn í faðm eilífðarinnar.“ Alltaf eilífðin sko.

Er þetta kannski bara hvernig frakkar tala dags daglega? Hér er frakki að rista brauð: „Móðir frjósemdanna hefur fært saman korn jarðar og lyftiduft tímans. Raftækið, samspil manna og guða. Færðu brauðinu yl ástarinnar. Logar hjartans. Eldur - eilífð.“