Ayayay

Ég sá 'The Mexican' í sjónvarpinu í gær. Alveg hellað glötuð mynd og ekkert meira um það. En ég fór amk að pæla: Ég hef bókstaflega aldrei séð Mexíkó túlkað sem nútímasamfélag í Hollywoodmynd. Í bíómyndum er Mexíkó sólbökuð eyðimörk þar sem eina byggðin eru einhverjir kúrekabæir (með kirkju í miðjunni) þar sem búa eingöngu ógeðslega ófríðir, sveittir glæpamenn. Menn eru skotnir einsog mannslífið sé einskis vert þarna og trompetið er þanið útfyrir þolmörk.

Þetta er alveg ofboðslega klisjulegt og þvælt. Það ætti að vera til bingóspjald fyrir Mexíkómyndir: Ljótur barþjónn, kámugir bóndar á einhverjum hænsnatrukk, Pallbílar troðnir af skjótandi morðingjum og ógrynni af saklausum sveitadurgum sem má plaffa og drepa án ástæðu eða afleiðinga. Og auðvitað alltaf ALLTAF Danny Trejo.

Þetta er bara rasismi. Hvernig haldiði að það væri ef svart fólk væri túlkað svona? Þarf ekki einhver að fara í kröfugöngu þarna úti?

HAHAHHHAA

Alveg fer það djöfulli mikið í taugarnar á mér hvað útvarpsfólk er alltaf hlæjandi þessa dagana. Skríkjandi, hneggjandi fífl. Þetta er sorgleg Bylgjuvæðing. Maður býst auðvitað við svona skrípagang og er-ekki-gaman-hjá-okkur gerfihlátri af Bylgjunni, en nú er Rás 2 farin að herma eftir (enda að hríðfalla í hlustun skilst mér). Því er morgunútvarp Rásar 2 orðið að Síðdegisútvarpi Bylgjunnar. 'Dýr dagsins' og allir að gjamma og djóka oní hvort annað einsog það sé á þriðja bjór (kannski er það svo).

Ég er auðvitað enginn emódrengur sem hatar stjúpföður sinn, ég hef ekkert á móti hamingju og hlátri, en það þarf að gíra örlítið niður þessa geðveikislegu kátínu í útvarpinu. Allt þetta STUÐ og GAMAN klukkan korter í níu á morgnana er bara eitthvað svo sjúkt og gerfilegt. Ég þori að veðja að þegar það kemur lag, þá hætta þau öll að grenja úr hlátri og sitja þarna í þögn.

AAAAHHH!!HAHAHAHAAAAAH!!!

Mamma mia

Mamma kallaði graffiti 'hjólabrettastafi' áðan. Ég elska hana svo mikið.

Annars var ég í tvöföldu afmæli hjá frænkum mínum Þóru Margréti og Katrínu Erlu. Mikið er gott að sitja og slafra í sig marensköku og heitum brauðrétti. Aspas og skinka! Hamm!

Fór á Bakkus í gær. Alveg fínn staður, en staðsetningin er handónýt. Alveg hellað pakk sem djammar þarna fyrir neðan Lækjargötuna. Þvílíkar skinkur úti um allt. Glaumbar ætti bara að heita Sláturfélag Suðurlands. Og gæjarnir maður. í jakkafötum úr næloni, með skyrtuna ógyrta (pet peeve!!) og í hvítum strigaskóm við svörtu jakkafötin. Og auðvitað hægt að mylja gelið úr hárinu.

Ekkert ofboðslegt djamm á mér, en samt nóg til að líta við á Nonnabátum á leiðinni heim. Fyrir mér er engin samkeppni milli Nonna og Hlölla. Nonni er miklu betri. Kjúklingabáturinn þar er með alvöru kjúklingakjöti á meðan Hlölli notar svona kjúklinga skinku álegg. Pfft. Svo ætti Hlölli bara að heita Aromat Skúrinn.

En í kvöld er það bara knús og videogláp, skissubókarkrot og bjór eða fimm. Kojudjamm er best.

PS
Sko stelpurnar eru Skinkur, en hvað heitir karldýrið?

Núllníu

Wó 090909. Samt hlakka ég meira til þegar klukkan verður ellefu mínútur yfir ellefu þann ellefta nóvember árið 2011. Síðan spá ég því að allar kirkjur verði fullbókaðar fyrir brúðkaup þann 07.09.13 brúmmtissj.

Annars veit ég það fyrir víst að það er komið haust því ég er með sumar-haust kvefið mitt. Að sama skapi veit ég að vetri er lokið þegar ég fæ vetur-vor kvefið. Einsog laufin falla á rakt malbikið þá snjóar snýtipappír yfir alla íbúð. Svo þegar hóstið, snýtið, hnerrið og asnalega kvefröddin eru farin þá geng ég um einsog bóndi og safna tissjúuppskerunni í ruslafötuna.