Shjokkólaah (með frönskum hreim)

Einn burðarstólpi íslenskra mjókurafurða (og matvæla yfir höfuð), Kókómjólkin, er komin með keppinaut:



Mér finnst þetta stórfréttir. Það eru núna til TVEIR mjólkurdrykkir með súkkulaði. Ég var fyrst nokkuð skelkaður þegar ég rak augun í þetta. Má þetta? Kókómjólkin er Ísland. Það sem gerir landið okkar svo yndislegt er að við eigum remúlaði, harðfisk, Lindubuff, Maltöl og KÓKÓMJÓLK. Þetta eru stórir skór fyrir Mjólku að fylla.

Ég keypti mér semsagt Kappa og þambaði hann. Ég hnusaði og hummaði. Ég sveiflaði tungunni og gaf frá mér skrítin búkhljóð. Alveg einsog kókómjólkursmakkararnir í Frakklandi. Ég reyndi að hafa opinn huga við smökkunina þrátt fyrir mikla fordóma til að byrja með.

Kókómjólk er auðvitað ekkert einsdæmi í heiminum. Það er auðvitað til súkkulaðimjólk í útlöndum, en engin þeirra er einsog Kókómjólkin OKKAR. Það er bara eitthvað spes við hana sem er ekki hægt að leika eftir. Kappi er á bragðið einsog súkkulaðimjólk sem maður kaupir í útlöndum. Alveg nákvæmlega eins. Algert Pascual-sull keypt í Tesco og Walmart. Gerfi.

Kappi, einsog ekki-innlend súkkulaðimjólk er bara vatn með mjólkur- og kakódufti helltu útí. Kókómjólk, hin eina sanna, er bókað mál kreist úr einhverri ævintýrabelju með súkkulaðispena, sem þeir fela í einhverjum skáp einhverstaðar.