'tis the ballad of Bob: Plaff

<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/11318911?origin\x3dhttp://balladofbob.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

föstudagur, mars 02, 2007

Plaff

Þetta atriði úr kvikmyndinni Zabriskie Point eftir Michaelangelo Antonioni er með því magnaðasta sem ég hef séð.

Hipparnir sigra þegar "normið" er bombað í loft upp. Bækur, matur, föt og sjónvörp eru sprengd í tætlur í gríðarlega slow motion og áhorfandinn situr dáleiddur yfir öllu saman. Þessu atriði var seinna stolið í heilu lagi í einhverju myndbandinu frá Fatboy Slim.

Einsog Goddur mundi segja, "Whaaaaaúúúúúhh......"