"Grænmetissúpútumallt!"
Sorry, ég einfaldlega kaupi ekki íslenskar bíómyndir. Íslenskir handritshöfundar virðast ófærir um að semja eðlilegt talmál og íslenskir leikarar geyfla sig og ofleika einsog þeir séu staddir á fjölum leikhússins.
(Ef við værum að tala saman augliti til auglitis mundi ég núna leika hvernig leikarar ofleika meiraðsegja í daglega lífinu. "Góðaaannn DAAGGIINNNN!! Jaaá, ERÞAAAÐÐ!!" (með villtum augngotum og handa-veifi))
Kanski get ég bara ekki trúað leikurum sem morðingjum, mæðrum, köfurum, flugmönnum, vitnum, meinatæknum eða víkingum þegar ég sé þá daglega útá videóleigu í joggingbuxunum.
Og hey, ER Ingvar E Sigurðsson voða góður leikari? Mér finnst hann venjulega gera lítið annað en að standa og horfa grafalvarlegur í myndavélina.
Ég vil enda þetta á léttari nótunum, með ljóði sem litli bróðir sendi mér á msn þegar ég spurði hann hvernig veðrið væri.
Heiðskírt veður
Sveitin mín
Kú og leður
Hestur og svín
2 Comments:
ég þoli ekki íslenskar myndir heldur.. alveg hárrétt hjá þér að segja alltaf hluti einsog: " Hvaaaða skarkali er þetttaa eiginlega?"
með tilheyrandi lúða áherslum og engir talar svona..
fokkin óþolandi
d
Já, ohhh. Einsog t.d. Hafið, íslenska stórmyndin. Ókei, myndin var ekkert stórkostleg þó hún væri nær því að takast það sem allir rembast við: að gera svona eðlilega fólk-mynd, en fyrstu mínúturnar voru það óþægilegasta sem ég hef séð.
Erað tala um þegar háaldna Þjóðleikhússfólkið (Gunnar Eyjólfsson og Kristbjörg Kjeld, með fullri virðingu) fór með línurnar sínar (einsog þú sagðir) einsog í leikriti um miðja öldina. Allt overpronounced, hátt, skýrt.
Og nákvæmlega, leikarar að greeta hvorn annan á vídjóleigum.
"BLEEESSAAAAAÐUUUUR minn eeellllssskuleiiigiii og kjjjææææri fornaldarviiiiin."
Áts!
Skrifa ummæli
<< Home