*Hóst*

Var að koma úr alveg dásamlegri heimsreisu. Mexíkó - Kanada - Skotland - Spánn og Svíþjóð.

Át beikon, reyndi við skinkur, stundaði sukk og svínerí, gisti hjá grísabónda og át hráan svínaheila. Ógleymanlegt ævintýri.

Er samt eitthvað pínu slappur.

Freiheit

Er til fáránlegri frídagur en Sumardagurinn Fyrsti?

Þetta er einsog smábarnadagur sem fullorðnir fá að njóta. Wíí sumardagurinn fyrsti! Allir í snúsnú. Hvar er sumargjöfin mín mamma (brennóbolti)? Ég vinn fullorðinsvinnu með fullorðnu fólki. Tölvur og allt. En núna sit ég heima að plana frídag því það er sumardagurinn fyrsti?! Fyndið stöff.

Brennó einhver?

Bilsláin á frí skilið

DJ
ÖFUL
L
ERU
AUG
LÝ
SINGAR

FR
AMSÓ
K
NARF
LOK
SIN
S

PI
RR
AND
I

Brmmm má ég fá?

Er til meiri eitís bíll en þetta?

Kanski þessi.

Elton og snældurnar

Ég fór í Kolaportið um helgina og fann þar kassa fullan af VHS snældum. Efst í haugnum var ein merkt SKONROKK með laglegri slaufuskrift. Ég mokaði dýpra og fann 2 í viðbót sem mér leist á. 'Tónlist' og 'Blandaðir tónlistarþættir'. Þvulíkur fjársjóður. Ég stakk gersemunum í tækið og við mér blasti eitís sjónvarpsefni þar sem engum var hlíft. Hún Gulla ljóshærða úr Svínasúpunni var kynnir. Ég á eftir að renna í gegnum þetta alltsaman (hvað kostar annars að flytja vhs yfir á dvd?) en það var búið að taka 'Basic Instinct' yfir eina spóluna. Perri.

En jámm. Það sem er mest gaman við að komast í svona ekta eitís efni er að þar er að finna stöffið sem gleymdist. Liðið sem endaði ekki á best of the eitís safndisk. Dæmið sem ég nefni hérna er reyndar með Elton John, en ég var búinn að grjótgleyma þessu lagi með honum. En um leið og það fór í gang rifjaðist það upp fyrir mér. Lætur mig furða hvað annað er í dvala í heilanum mínum.

Lagið heitir 'Passengers' og er nett ripoff af Paul Simon, sem var að gera allt galið á þessum tíma með afrísku poppi. Þetta er reyndar ekki vídjóið (youtube aular) en lagið er þarna í bakgrunni.

Rok Rok og Læs

Djöfulsins rassgatarok er gangi. Ef ég væri krakki væri ég farinn út að nota úlpuna mína einsog segl.

- Myndir Enn og aftur!

Sjitt! Ég FÆ BARA EKKI NÓG af - myndir fréttunum. Algjör hápunktur dagsins þegar þær detta inn á Vísi. Ellý Ármanns á bikar skilið.

Sérstaklega hefur verið gaman að fylgjast með umfjöllun hennar um Siennu Miller undanfarið. Mig grunar að Sienna greyið fari eitthvað í taugarnar á Ellý. Hmmm...

Þetta byrjaði svona á þriðjudaginn:



"Skeggið á Siennu?" OK. Skrítið að það hafi ekki verið "Skegg Siennu - myndir"

Svo kemur þetta í gær:



Já hún á greinilega að vera heima að kjökra því hún er officially orðin glötuð. Einsog það sé bara staðreynd einsog sjávarföllin.

Já heyrðu og svo kemur þessi bomba í dag:



Jaahá!! Alveg out for blood núna! Það bara versnar með hverri setningunni. Ég er búinn að flissa yfir þessu í klukkutíma. Tíhí.

Best er hvernig hún notar orð einsog „...vakti eftirtekt viðstaddra“ og „athygli vakti að...“ til að koma einhverju að sem eru augljóslega hennar eigin skoðanir.

Ég þerra mín hláturtár og bíð spenntur eftir hvað kemur á morgun. Eflaust „Athygli vakti hvað Sienna er GLÖTUÐ og nærstaddir óskuðu henni ALLIR dauða.“

Held ég hlýði og skríði úr mínu hýði.

Djöööfull var þetta langt frí maður. Mér líður einsog að ég hafi verið á eftirlaunum og hef verið kallaður aftur til vinnu. Ég er svo morknaður að ég fór út í sitthvorum skónum í morgun. Geisp! Hvaða ár er?

POW!skar

Maður er svo mikill bölvaður göltur þegar maður étur yfir sig af súkkulaði. Páskaegg eru mjög góð hugmynd á pappír, en í munni... ekki svo mikið. Mannverunni var bara ekki ætlað að kjamsa á kíló af mjólkursúkkulaði og súru gúmmí. Mér verður flökurt og fæ sykursjokk við tilhugsunina. Svo liggja leifarnar í skál fram eftir sumri þangað til maður loksins bryður brjóstsykurinn og lepur upp mylsnuna. Ég bað mömmu um að sleppa því að gefa mér egg. Hún gaf mér bjór í staðinn, sem er auðvitað frábær lausn. Þannig að ég byrjaði páskadagsmorgun með því að opna einn ískaldan uppí rúmi. Djók.

Kannski er vandamálið að páskaegg eru of simpíl. Mér finnst ekkert gott að japla á hreinu súkkulaði. Hvað með að hafa tvöfalt lag af súkkulaði og þunna himnu af marsipan á milli? Eða -enn betri hugmynd- að gera íspáskaegg! Súkkulaðiegg að utan, en bragðarefur að innan! Nói, ég þigg mína umbun í reiðufé.

OK þetta er ekki alveg eggjalaus dagur. Ég kom við í 1011 og keypti tvö Kinderegg fyrir okkur Jóní að fela. Það var svona lítill klessubíll í mínu. Þegar hann rekst á eitthvað, þá hendist litli bílstjórinn úr sætinu. Hörmuleg bílslys hafa aldrei verið eins krúttileg!


PS-
Sko! Kinder fatta þetta. Brúnt og hvítt súkkulaði hlið við hlið! Gjebbó.

Djöhöfulsins lufsugangur eretta í manni!

Ég veit ekki, mér finnst bara að blogg sé svo gjörsamlega útúrþvælt fyrirbæri þessa dagana. Allt þetta grenjandi tuð og væl einsog fólk sé að nota lauksneiðar fyrir linsur. Allt þetta lið í vælubílnum hefur klessukeyrt og kramið þennan miðil.

Æ ég er svo skrítinn með svona. Ég get ekki fílað eitthvað sem 'ALLIR' eru að hamast á. Ef allir eru alveg, þessi mynd er fokking geeeðveik! Þá lokast ég einsog úldin skel og mun aldrei sjá hana, hvað þá fílana þegar ég sé hana óvart. Amelie er dæmi. Þá yndislegu og dáðu mynd mun ég aldrei sjá. Bara af því að 'ALLIR' elska hana.

Ég byrjaði að blogga 2005, rétt eftir að fyrsta bloggbylgjan hafði gengið yfir. Þá voru gufuknúnir kallar í sjónvarpinu alveg, "Blog -- Hvað er það? Við fjöllum um málið í 1919 í kvöld!" Ég gat einmitt ekki fengið mig til að byrja að blogga þegar það var nýtt og heitt fyrirbæri, rétt eftir aldamót. Eintak og Kollgras fjölluðu um þetta sjóðheita fyrirbæri og ég faldi mig undir hjólbörum. En svo dó þetta soldið niður og ég sló til. Hér erum við stödd aldarfjórðung síðar og ég hef bara aldrei séð annað eins væl og nafnlaust nöldur. Internetið bugast undan tárum og Sjálfstæðisflokkshatri.

Egill Helgason, moggablogg og sófapólitíkusar: Takk fyrir að gera blogg að Amelie.


PS
Ég er alllls ekki hættur að blogga. Vildi bara aðeins commentera á stöðuna. Ekkert tuð í mér sko. Þetta gengur í öldum og ég flýt sjóveikur með.

Dýrð

Jesú var frábær og allt það, en hann var ekkert sérstakur í puttamatnum. Hvað nákvæmlega fékk fólkið að borða þegar hann galdraði fram fisk og brauð? Voru allir að kjamsa soðið fiskflak á ristuðu brauði? Eða einhverjar slímugar sardínur á þurru rúnstykki? Ekki vildi ég vera mættur í það partý. 'Hey Jesú, geturu ekki frekar kraftaverkað ostborgara?'

En samt er enginn betri en Blökkujesú:

Hva, enginn sleikjó?

Mikið er alltaf gaman að fara til tannlæknis og vera ekki með neina holu. Það er svosem ekkert mál að láta laga rotnar ostatennur (minn tannsi er með sjónvarp í loftinu) en það er bara svo fúlt að vera dofinn og slefandi allan daginn eftirá. Að ógleymdri holunni í veskinu. Hver ætlar að fylla hana, ha?

En ég er semsagt svo duglegur að bursta, nota tannstöngla og -þráð, flúortöflur og sandpappír að ég þarf ekki að mæta aftur fyrr en að ári liðnu. Wú!

En áður en ég fór pikkaði hann og skóf burt allan tannstein og hreinsaði tanngerðið með þarna búmmíbornum. Ég hefði átt að biðja um þarna appelsínugula jukkið sem er penslað á tennurnar. Er það notað ennþá?

Ég er svo hreinn og nýr á tönnunum að ég ætla að vígja þær með kolkrabbasteik og glasi af flúor.