Það er orðið nokkuð tæpt að teygja hugtakið "Götulist" svona mikið

Það er staðreynd að "graffitilistamenn" krota aðallega á veggi þegar þeir eru fullir. Í skjóli bakkusar verða menn ósýnilegir og óstöðvandi og krassa á allt sem fyrir verður. Óvandað og vitlaust stafsett krass um alla veggi er fastur liður á sunnudagsmorgnum eftir að krot-æði rann á dauðadrukkna drengina kvöldið áður. Ég veit nákvæmlega hvernig þetta gengur fyrir sig, ég eyddi flestum mínum unglingsárum í að gera þetta. Búðargluggar, strætóar, veggir (ég dró mörkin þegar ég ætlaði að krota á húdd á kyrrstæðum bíl), ekkert yfirborð er óhult fyrir tússpennum krotaranna. Ég hef verið á árshátíð og horft upp á manneskju tagga á borðdúkinn og á gólfið undir borðinu. Jeee, respect, dude, þú eyðilagðir parketið undir borðinu, KÚÚÚL!!

Það er bara þannig að það er aldrei jafn gaman að eyðileggja eigur annara og þegar maður er á fylleríi. Allir vita það. Í hinum áfengissúrsaða huga er ekkert að því að brjóta bjórglas, pissa á vegg, sparka í bíl og að krota með málningu á vegg. Hver er munurinn á drengnum sem er að krota sjötugasta tagg kvöldsins og á manninum sem brýtur rúðu í augnabliki tilgangslausrar skemmdarverkafísnar? Sýndu mér mann sem er að krota á borðið sem hann situr við, edrú um hábjartan dag, og ég skal sýna þér félagslega þroskahefta mannveru.

Er veggjakrotarinn ekki að vinna sína iðju í skjóli nafnleyndar? Er hann þá ekki að bjóða uppá það að almenningurinn sem þarf að horfa upp á krotið hans (sem enginn bað um) dæmi hann af fordómunum einum saman? Krotarinn er jú ósýnilegur og kærir sig þess vegna ekki um það að útskýra tilgang sinn og meiningar. Hann ætti því að kæra sig kollóttan um hvað fólki finnst. Ókey, "listamaður": Ég bað þig ekki um að krota óvandað pár á alla veggi sem ég þarf að ganga hjá. Veggjakrot er lægsta og barnalegasta form "götulistarinnar" og er argasta sjónmengun. Þú ert einfaldlega lítið barn sem þarft að vaxa uppúr því að krota á veggi þegar þú ert fullur.