Skabba the Hutt

Drottinn minn dýri hvað ég hata The Bravery. Ég heyrði um þá fyrst þegar ég var að vinna fyrir Iceland Airwaves. Þeir áttu að vera einhver hot shit New York töffarahljómsveit sem var að gera allt vitlaust á mest hipp stöðunum þar í bæ. Þeir mættu rétt fyrir hádegi niðrá upplýsingamiðstöð þar sem ég var að vinna, allir uppstrílaðir og málaðir. Þeir stóðu þarna og löguðu hárið sitt og áttu við keðjurnar og hringana, eins og verstu smástelpur að greiða taglið á My Little Pony dúkkunum sínum. Ég hafði strax ímugust af þeim.

Núna er það svo að þeir eru orðnir ein mest hæpaða hljómsveit í heiminum í dag. Klósettpappírar eins og NME eru eins og hundar að hömpa á þeim fæturna og smástelpurnar halda ekki vatni. Ég bara skil þetta ekki. Tónlistin þeirra er hryllingur. Einsog fjórðu kynslóðar ljósrit af The Strokes/New Order/The Killers. Sálarlaust og innihaldsrýrt skvap sem er mest öskrandi dæmi um útlit ofar innihaldi sem ég hef nokkurn tíman séð.

Vel æfðar pósurnar, eyeliner (gæjinn lengst til vinstri hér fyrir ofan er með Egypta-Kleópatra rendur á augunum...DEYÐU!!!) og alveg overboard með fylgihlutina. Þetta er augljóslega hópur af mönnun sem vita nákvæmlega hvað er vinsælt og í tísku á þessari stundu og eru að kreista eins mikið útúr því og þeir geta. Þegar þessi retró-80's-New York bylgja líður undir lok munu þessir aular hverfa í gleymskunar dá, og verða aðeins fótnóta í bókum um lélégar hárgreiðslur.



P.S.

Skabba the Hutt, segirðu? Já, The Bravery hét áður þessu miður skemmtilega nafni, og spilaði eiturhresst ska-pönk. Gæjinn lengst til vinstri er leikarinn Jonathan Togo, sem einhverjir þekkja væntanlega úr CSI Miami. Sam Endicott, söngvari The Bravery er douchebagið með shitlock hárgreiðsluna þarna aftast. Haha!