You don't win the bronze, you lose the silver!

Ég tók þátt í einhverri bolahönnunarkeppni sem jogginggallaframleiðandinn Henson hélt fyrir skömmu. Ég sendi slatta af dóti, og það var nú þannig að ein tillagan mín sigraði (bronsið) með glæsibrag. Húrra fyrir mér. Meira um keppnina hér.

En hér er tillagan:

Þetta verður útfært þannnig að bolurinn verður svartur og merkið verður glansandi silfurlitað.

En páskarnir fóru aðallega í að éta, detta í það, éta, hneykslast yfir Böðvari Fiski, éta, vera þunnur, éta, óska þess að ég væri að koma einhverju í verk, éta, njóta góða veðursins, éta, vera hálf fúll yfir því að gæsirnar á tjörninni eru ekkert þakklátar fyrir brauðið mitt þegar það er gott veður, éta, éta og éta.

Ég hef alltaf staðið fastur á því að Nói gerir bestu páskaeggin. Þeir eru með besta súkkulaðið og mest sexí strumpana. En ég skipti algerlegu um skoðun þegar ég smakkaði RÍS-EGGIÐ!! Wá, þetta er alger bylting! Eggið er slétt að utan, alveg eins og venjulegt páskaegg, en svo WHAM! Það er allt gróft að innan, því það er svona Rís kurl INNÍ súkkulaðinu! Þeir eru alltaf að finna uppá einhverju til að setja inní eggið eða ofaná það, en EGGIÐ SJÁLFT!! Þetta kallar maður að hugsa fyrir utan kassann (eða eggið hmmm). Njamm brakandi páskaegg.

En eitt annað varðandi bolakeppnina. Ég er reyndar svekktur að þessi tillaga var ekki valin:

Þetta er svona síamstvíburabolur sem par getur smeygt sér í saman. Hversu kósí er það?